Cando cumpríu tres anos, Lucía recibíu un regalo moi especial de mamá e papá: unha árbore. Un precioso freixoque crece no pequeno bosque cerca da casa.Vísitao todas as semanas: obsérvao, chéirao, fálalle e, sobre todo, abrázao. *Álex, o mellor amigo de Lucía, é cego, mais xuntos descobren igualmente un mundo fascinante cheo de sensacións. Un día o freixo ponse maliño, pero a natureza sempre segue o seu camiño…

As árbores teñen voz. E mans, mans con dedos. E senten. Vaia se senten! Dígovolo eu, que o sei ben.
Seino dende sempre. Cando mamá e papá me levaron ao bosque a abrazar a miña primeira árbore.
Abre este conto e entrarás nun bosque fascinante.